Ωδή στον Έρωτα
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Απόσπασμα από την "Δωδέκατη Νύχτα" (Πράξη 1η, Σκηνή 1η)
Αν η μουσική είναι η τροφή του έρωτα,
συνέχισε να παίζεις.
Δώσε μου πληθώρα αυτής, μέχρι
ο πόθος μου να εξασθενίσει και να σβήσει.
Παίξε αυτήν την μελωδία ξανά!
Είχε έναν μελαγχολικό απόηχο.
Ακούστηκε σαν την γλυκιά αύρα που φυσά
πάνω από μια πλαγιά βιολέτες,
κλέβοντας και χαρίζοντας ευωδιές.
Αρκετά! Σώπα!
Ο ήχος έχασε την γλυκύτητά του.
Ώ, πνεύμα του έρωτα!
Ανήσυχο και αεικίνητο,
που, παρόλο, που το εύρος σου
είναι απέραντο, όσο η θάλασσα
όποιος εισέλθει σε εσένα,
ανεξαρτήτως της αξίας ή της θέσης του
χάνεται σε μια στιγμή.
Γεμάτη από τόσες εναλλασσόμενες εικόνες
είναι η αγάπη που από μόνη της
ξεπερνά την φαντασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου