Το Γράμμα
Dana Gioia
Και στο τέλος το μόνο που πράγματι μένει
είναι ένα συναίσθημα-δυνατό και αναπόφευκτο-
πως κατά κάποιον τρόπο αξίζαμε κάτι καλύτερο.
Πως κάπου κατά μήκος της διαδρομής
τα πράγματα μπερδεύτηκαν. Και αυτό το γράμμα
από όποιον έχει την ευθύνη,
που με βεβαιότητα θα είχε ξεκαθαρίσει
τα πάντα ανάμεσα σε εμάς και τον κόσμο,
ποτέ δεν το παραλάβαμε.Χάθηκε κάπου.
Πιθανώς παρασύρθηκε σε κάποιον επαρχιακό σταθμό.
Είτε κατά λάθος στάλθηκε σε μια διεύθυνση παλιά
της οποίας ο καινούριος ένοικος το έβαλε στο ντουλαπάκι
με τις βούρτσες και τις λακ ξεχνώντας
να το δώσει στο σπιτονοικοκύρη να το ταχυδρομήσει.
Και ακόμα περιμένουμε σαν παιδιά που έχουν στείλει
το χαρτζιλίκι δύο εβδομάδων πολύ μακρυά
απαντώντας σε μια δελεαστική διαφήμιση
από κάποιο τσαλακωμένο, κιτρινισμένο περιοδικό,
επαγρυπνώντας με τα χρόνια,
τόσο όσο διαρκεί ένα παιδικό καλοκαίρι,
ελέγχοντας το γραμματοκιβώτιο με ανυπόμονη πίστη
ακόμα και τις μέρες που η αλληλογραφία δεν ήρθε ποτέ.
Μετάφραση Υακίνθις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου